Ατυπίες του μαστού (Β3) – χειρουργήσιμες

ΛΟΒΙΑΚΟ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΙΝ SITU (LCIS)

Από την 1η Ιανουαρίου 2018, το λοβιακό καρκίνωμα in situ δεν θεωρείται pTis (AJCC8) στη σταδιοποίηση, αλλά καλοήθεια. Υπάρχει όμως υψηλός κίνδυνος για καρκίνου του μαστού ομόπλευρα ή αμφοτερόπλευρα. Μία έρευνα ΝSABP με 180 ασθενείς με LCIS κι ένα follow-up 12 χρόνων έδειξαντην εμφάνιση ομόπλευρου διηθητικού καρκίνου σε ποσοστό 5% και αμφοτερόπλευρου καρκίνου σε ποσοστό 5,6%. Πιο πρόσφατα δεδομένα που δημοσιεύθηκαν το 2017 από το SEER (Surveillance Epidemiology and End Results) σε 19.462 ασθενείς με LCIS (μέση ηλικία 53,7), έδειξαν συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού στα 10 και 20 χρόνια σε ποσοστά 11,3% και 19.=,8% αντίστοιχα. Ο υπότυπος PLCIS (pleomorphic lobular carcinoma in situ ) μπορεί να συνυπάρχει με διηθητικό καρκίνο σε ποσοστό 40% ή με DCIS σε ποσοστό 15%. Γι’ αυτόν το λόγο είναι απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση με αρνητικά όρια εκτομής.

ADH (ATYΠΗ ΥΠΕΡΠΛΑΣΙΑ)

Πρόκειται για μία καλοήθη πάθηση του μαστού αλλά με υψηλό κίνδυνο μετατροπής σε καρκίνο του μαστού. Χαρακτηρίζεται από μία κυτταρική υπερπλασία με αρχιτεκτονική ανωμαλία στη διάταξη των κυττάρων, χωρίς νέκρωση. Τα ιστοπαθολογικά χαρακτηριστικά είναι όμοια με τα χαρακτηριστικά ενός ενδοπορικού in situ (DCIS) καρκίνου καλής διαφοροποίησης.

ΑΚΤΙΝΩΤΗ ΟΥΛΗ (RADIAL SCAR)

Δεν πρόκειται για ουλή αλλά για μία εστιακή ακτινωτή, μη περιγεγραμμένη βλάβη, σε συνδυασμό με αλλοιώσεις αδένωσης, θηλωμάτωσης ή διάχυτης ενδοπορικής υπερπλασίας. Όταν είναι μεγαλύτερες από 6-7χιλ. υπάρχει πιθανότητα να περιέχουν καρκινικά κύτταρα. Ιστολογικά η διάγνωση θα γίνει με τη χρήση ανοσοïστοχημείας.

ΕΠΙΠΕΔΗ ΕΠΙΘΗΛΙΚΗ ΑΤΥΠΙΑ FEA (Flat Epithelial Atypia)

Πρόκειται για αρχιτεκτονικές ατυπίες υψηλού κινδύνου για καρκίνο του μαστού.

ΦΥΛΛΟΕΙΔΕΣ ΚΥΣΤΟΣΑΡΚΩΜΑ

Το φυλλοειδές κυστοσάρκωμα (Φ.Κ) είναι ένας ινοεπιθηλιακός όγκος. Υπερηχογραφικά είναι όμοιο με το ινοαδένωμα. Σε αντίθεση με το ινοαδένωμα, το Φ.Κ μπορεί να μεγαλώσει πολύ σε μικρό χρονικό διάστημα και έχει αυξημένη περιαγγειακή θετικότητα. Μπορεί να είναι χαμηλής και υψηλής κακοήθειας. Στην περίπτωση υψηλής κακοήθειας, το στρώμα μπορεί να περιέχει στοιχεία όπως λιποσάρκωμα, λειομυοσάρκωμα, αγγειοσάρκωμα. Αν η αφαίρεση του Φ.Κ δεν είναι πλήρης, υπάρχει κίνδυνος τοπικής υποτροπής και αιματολογικής μετάστασης σε πνεύμονα, οστά (πιο σπάνια).

ΘΗΛΩΜΑΤΑ

Τα θηλώματα στο μαστό μπορεί να είναι μονήρη ή πολλαπλά, κεντρικά ή περιφερειακά. Συνήθως παρουσιάζονται στις γυναίκες 30-50 ετών. Τα μονήρη θηλώματα συνήθως βρίσκονται πίσω από τη θηλή (ενδοπορικό θήλωμα) και συχνά εμφανίζονται ως ενδοπορική υπερπλασία. Το πιο συχνό σύμπτωμα είναι ότι το έκκριμα της θηλής είναι συνήθως αιμορραγικό και μπορεί να συνοδεύεται από κνησμό ή πόνο της θηλής, ή από μικρό εξόγκωμα πίσω από τη θηλή. Η βλάβη θα πρέπει να αφαιρείται χειρουργικά.